شستشوی نما، تمیز کردن شیشه‌ها و دیگر قسمت‌های نمای ساختمان‌ها و انواع مختلف سازه‌های شهری است. نمای ساختمان می‌تواند شامل مصالح مختلفی از جمله سازه اصلی نما، سطوح مکمل که بخشی از طراحی معماری نما هستند، مانند پنجره‌ها، به عنوان عناصر تأمین نور ساختمان باشد.

نماشویی ساختمان می‌تواند به صورت مکانیزه و یا به‌طور دستی با استفاده از انواع ابزارها و تجهیزات مختلف شستشو و دسترسی با طناب، کلایمر، بالابر، وینچ، داربست و سایر روش‌ها انجام شود.

نماشویی یا همان شستشوی نما، سهم عمده ای در زیبایی بخشی و آراستگی ساختمان دارد. از دیدگاه زیبائی شناختی هرچه نمای بیرونی یک سازه یا ساختمان تمیزتر باشد، آن سازه و مجموعه زیباتر، جذاب تر و چشم‌نوازتر خواهد بود. به دلیل آلودگی بیش از حد هوا و وجود باران‌های اسیدی و آلوده، به مرور زمان لایه ای از مواد اسیدی و خوردنده روی سطوح جمع شده و باعث کثیف شدن آن می‌شود. جنس این لایه‌ها می‌تواند از اکسید نیتروژن، اکسید سولفور، اسید کربنیک و اسید نیتریک و … باشد که اگر به موقع شسته نشوند علاوه بر زشت شدن نمای ساختمان و سازه‌ها با نفوذ به لایه‌های زیرین باعث از بین رفتن تدریجی آن‌ها می‌شوند. شستشوی نما ی ساختمان علاوه بر زدودن آلودگی و زیباتر کردن ساختمان، نقش مهمی در عمر و دوام نمای ساختمان دارد.

قراردادهای این نوع خدمات متفاوت بوده و از دریافت نقدی پول توسط اشخاص، تا قراردادهای با سازوکار مناقصه‌های رسمی را شامل می‌شود. مقررات کاری، مجوزهای، روش انجام کار، تجهیزات و جبران خسارت‌های احتمالی، در پروژه‌های مختلف متفاوت است. شستشوی نما با دو روش دستی و واترجت امکان‌پذیر است که برای نماهای سنگی از دستگاه واترجت استفاده می‌شود. شستشوی نما برای انواع گوناگون نما ممکن است با هم متفاوت باشند؛ برای مثال شستشوی نماهای کامپوزیت با شستشوی نماهای سیمانی متفاوت است. همچنین برای نظافت نماهای آجری و سنگ‌های تیشه‌ای از واتر سند بلاست استفاده می‌شود.

نماشویی توسط دسترسی با طناب یکی از شیوه‌های این کار بر روی انواع ساختمان‌ها با ارتفاع بلند می‌باشد. این روش در ایران در حدود ۱۵تا۱۷سال است که اجرا می‌شود. نحوه شستشو بستگی به نوع نما دارد.